Kebiasaan saya pulang ke pangkuan ayahbonda sebulan sekali.
Setiap kali pulang, saya gemar meminta sesuatu daripada Bonda...
"Bonda, ke marilah...peganglah rambut anakanda ini..."
"Lembutnya rambut anak bonda ini..."
Sambil memegang rambut dan bahu saya, Bonda seraya berkata...
"Dah besar rupanya anak bonda ni ye... I love u sayang..."
"I love u too Bonda..."
Owh...saya sangat suka lah! [^.^]
Inilah aktiviti wajib saya setiap kali pulang bertemu Bonda...
Bonda, saya menyayangi Bonda lebih daripada segalanya...
Tiada lain yang dapat menggantinya...
Salam sayang untuk Bonda, Puan Misslipah binti Marman...
Hai Bonda. saya di bawah... [^.^]
2 comments:
cumeyhhnyehhh..
hai makcik...^.^"
igt agik x saya c comot mse tuh..ngeee~=D
hehe..mase Bonda memegang rambut saya, memang saya tak ingat sesiapa dah...=p...
Post a Comment